Post – Impressionism หรือ ศิลปะลัทธิประทับใจยุคหลัง
ลัทธินี้เกิดขึ้นหลังจาก ศิลปะอิมเพรสชันนิซึม เนื่องจากจิตรกรกลุ่มหนึ่งปฏิเสธแนวคิดของศิลปะอิมเพรสชันนิซึม โดยให้เหตุผลว่าต้องให้ความสำคัญกับลักษณะเชิงสัญลักษณ์ เรขาคณิต รูปทรงมากกว่าแต่ในบางภาพก็ยังคงแนวคิดของลัทธิเดิม
โดยกามีย์ ปีซาโร
ส่วนลักษณะการวาดภาพแนวนี้ จะเลือกใช้สีจัด เขียนสีหนา ฝีแปรงที่เด่นชัดและวาดภาพจากของจริงและมักจะเน้นรูปทรงเชิงเรขาคณิต อีกทั้งยังมีการเขียนโดยใช้วิธีผสานจุดสี (pointillism) ซึ่งเป็นการเขียนที่ใช้จุดสีเล็ก ๆ ในการสร้างภาพเขียน และลดจำนวนสิ่งของที่ไม่จำเป็นออก เหลือเพียงรูปทรงแกนสำคัญ นอกจากนี้พวกเขาจะเลือกใช้การวาดภาพที่แตกต่างกับแนวอิมเพรสชันนิสม์ด้วยลักษณะเส้น ลวดลายที่ไม่เป็นธรรมชาติ แต่การจะแสดงออกมายังไงขึ้นกับรูปแบบของจิตรกรนั้นโพสอิมเพรสชันนิซึม เป็นการวาดภาพออกมาโดยจะกระตุ้นอารมณ์ผ่านความรู้สึกลึก ๆ ภายใน แสดงอารมณ์ความรู้สึกผ่านการใช้สี แสง และเงา โดยอาจสร้างรูปทรงใหม่ขึ้นด้วยตัวเองโดยไม่จำเป็นต้องยึดติดกับรูปลักษณ์เดิมตามธรรมชาติ แต่ทุกภาพจะบอกได้ว่าเป็นภาพอะไร อยู่ที่ไหน กระตุ้นให้ผู้ชมรู้สึกตามที่ศิลปะได้สื่อออกมา หรืออาจเรียกได้ว่าเป็นภาพวาดที่สื่อสารข้อความจากจิตใต้สำนึกของศิลปินออกมา ศิลปินที่สำคัญของกลุ่มโพสอิมเพรสชันนิสม์ ได้แก่ ปาโบล ปีกัสโซ, เอ็ดเวิร์ด มุงค์, อ็องรี เดอ ตูลูซ-โลแทร็ก, อ็องรี รูโซ และวินเซนต์ แวนโก๊ะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น